Informacje podstawowe
 |
Imię:
Płeć: Rasa: Data ur.: Wzrost: Matka: Ojciec: Hodowla: Jeździec: Dyscyplina: Klasa: Ilość osiągnięć: Ilość gwiazdek: W vircie od:  | Charming White Gun ogier AQH 12 września 2011 154 cm Sheez Red Gun >> Charming Boy TQ >> Dragon Hill >> Harry Rhodes western, rajdy, wystawy barrel racing, L 10 - 18 lipca 2015  |
Opis
Osiągnięcia
Historia: White urodził się pewnego pięknego dnia w Dragon Hill Stud, a Ruska po przygotowaniu go do barrel racingu, wystawiła go na licytacji potomków. Zainteresowała się nim Agness. Bardzo starała się o konia i wciąż podbijała cenę, kłócąc się z inną licytującą, ale w końcu udało się i konik przyjechał do Estrelli. Niemal natychmiast w pełni się zadomowił. Pod koniec 2015 Agness zdecydowała się sprzedać kilka koni, a jednym z nich był właśnie Charming. Kiedy Ruska dowiedziała się o redukcji stada, zajrzała tam tylko z ciekawości, ale wtedy wypatrzyła siwka, który jednak zawsze się jej podobał i dawno temu rozważała nawet zostawienie go u siebie, kiedy wszyscy inni doradzali by wystawiła go w nadchodzącej licytacji. Decyzja podjęta szybko i bez większego pomyślunku, ale nie żałujemy wydanych horsesów i cieszymy się powrotem konika naszej hodowli. :)
Praca na ujeżdżalni: White jest koniem nieco ospałym. Nie odpowiada na zbyt słabe pomoce, generalnie niewiele mu się chce. Czasami trochę się zbierze w sobie, ale generalnie zdecydowanie najchętniej przez całą jazdę by stał. Gdy tylko stoi chwilę za długo, zamyka oczy, odciąża nogę tylną, zwiesza głowę i przysypia. Wszyscy mają go za osła... no bo on chce, żeby go za takiego mieli. Liczy na to, że wtedy dadzą mu spokój i nie będzie musiał pracować. W rzeczywistości jednak ogier jest bardzo energicznym koniem, co przebija się przez jego mułowatość podczas między innymi treningów z barrel racingu.
Praca w terenie: Charming White Gun to leniwiec także w terenie. Jakoś tam zagalopuje, jakoś tam zad ruszy w kłusie, spróbuje się nie zabić o własne nogi na korzeniach. Nie jest płochliwy, nic nie jest w stanie wytrącić go z równowagi i tego zamulenia. Jak można się spodziewać, nawet nie przyjdzie mu do głowy, by ponosić czy wyprzedzać konie. Jest bardzo bezpieczny, bo oprócz tej swojej ciapowatości ma też ogromną cierpliwość do niezbyt doświadczonych jeszcze delikwentów jeździectwa, zatem bez problemu radzą sobie z nim dzieci. Mimo ospałości idzie mu całkiem dobrze ze stromymi zjazdami i podjazdami.
Zachowanie w obejściu: Ogier jest spokojny i bardzo grzeczny, bije od niego spokój konia rasy quarter horse. Jest bardzo grzeczny przy czyszczeniu, o czym świadczyć może fakt, że koń jest bez problemu czyszczony przez dzieci. Ładnie daje kopyta, nie wyrywa ich. Z siodłaniem także nie ma problemu, koń nie buntuje się na zakładane ogłowie ani dopinany popręg. Kąpieli generalnie nie lubi, aczkolwiek czasami udaje się wrzucić do wanny siwego brudasa. Na weterynarza reaguje spokojnie, choć nie jest zachwycony jego wizytą. Kowala natomiast nie lubi. Wyrywa nogi podczas werkowania i denerwuje się, gdy wbijane są w kopyta podkowiaki. Jest bardzo zestresowany i próbuje nawet kopać.
W stajni: Ogierek stoi w stajni zamkniętej, ponieważ zdarza mu się wszczynać bójki, a w stajni otwartej jest więcej charakternych koni. Gun jest bardzo niespokojny, gdy ma stać w boksie zbyt długo, szczególnie, gdy jego westernowi przyjaciele wyjdą na padok. Przy karmieniu regularnie rzuca się na inne konie, bo niepokoi go fakt, że one dostają owies, a on nadal nie. Nie jest cierpliwy, jeśli chodzi o jedzenie.
Na padoku: Wychodzi sam, ponieważ uwielbia wszczynać niestety bójki i regularnie kłóci się ze wszystkimi końmi. Gdy jednak jest sam, zachowuje się całkiem spokojnie. Jest grzeczny, nie próbuje uciekać z padoku, nie rzuca się z zębami na konie będące na sąsiednich pastwiskach. Uwielbia się tarzać, co zawsze potwierdza tuman kurzu na jego białej sierści. Nie łatwo jest go sprowadzić z padoku, bo gdy już ma założony kantar (z czym z zasady nie ma problemu), to nie chce się ruszyć z miejsca. Po prostu staje w miejscu i nie zrobi kroku do przodu.
Na zawodach: White dopiero zaczyna starty, zatem póki co wyjazdy są dla niego bardzo stresujące. Przyczepka to jedno z tych miejsc, które najchętniej ogląda z odległości kilkunastu metrów. Wprowadzenie go do przyczepki wymaga niezłego pomyślunku logistycznego, a najlepszym sposobem jest wprowadzenie tam innego konia. Podczas drogi jest trochę podenerwowany i zdarza mu się kopać w ścianki przyczepki. Wychodzenie idzie mu znacznie łatwiej. Bez problemu daje się czyścić i siodłać, na rozprężalni jest całkiem spokojny.
Wystawy: Charming White jest bardzo ładny i ma płynny ruch. Nie szarpie się na wystawach, jest spokojny, generalnie nie przeszkadza mu ani tłum, ani flesze. Zawsze idzie tak, jak każe mu człowiek, aczkolwiek czasami zdarza mu się przechodzić do stępa, gdy ma kłusować, bo nic a nic mu się nie chce. Najładniej prezentuje się, gdy stoi i nic nie ma robić.
Barrel racing: Jest to moment, kiedy ludzie zdają sobie sprawę, że ten w gruncie rzeczy zamulony koń jest bardzo żwawy, energiczny, szybki i wszystkie inne synonimy tego słowa. White zaczyna od postawienia wesoło uszek i chętnie galopuje w stronę beczek, wykazując przy tym ogromne zaangażowanie w prędkości i zwinności. Podbiega bardzo blisko beczek, ładnie zwalnia w zakręcie, by się ciasno wyrobić, po czym rusza z kopyta, gdy znajdzie się już na prostej. Z ogromnym zaangażowaniem pokonuje kolejne beczki, pochyla się tak mocno, że można mieć wrażenie, że zaraz się przewróci, ale on ma wyśmienitą równowagę i doskonale sobie radzi.
rajdy: Konik jest jeszcze dość młody, więc kariera rajdowa jeszcze przed nim. Jest bardzo spokojny, chętny do pracy, tu również idzie żwawo i bez najmniejszego marudzenia. Jest całkiem niepłochliwy, wejdzie wszędzie, gdzie się mu każe, bez żadnego problemu pokonuje cały dystans. Jeździec musi go jednak kontrolować, jeśli chodzi o tempo, ponieważ konik czasami biegnie zbyt szybko i potem nie starcza mu sił na finał.
Budowa: White to koń rasy typowo amerykańskiej. Ma mocne nogi, szerokie kopyta. Kłoda jest mocna, krępa, pełna, zad okrągły, umięśniony. Ogon osadzony dość wysoko. Szyja mocna, w miarę długa, grzywa gęsta i także długa, identycznie jak ogon. Głowa duża o profilu prostym, oczy duże, szeroko rozstawione, chrapy wąskie, duże. Uszy niewielkie, ładnie ozdabiające głowę.
Zdrowie: Charming nie powinien skarżyć się na swój stan zdrowia. Nogi ma czyste, oczy także, układy oddechowy i odpornościowy w szczytowej formie. Raz tylko chorował, miał problem z układem pokarmowym, a mianowicie raz zdarzyło mu się mieć kolkę, co prawda bardzo lekką i weterynarz stwierdził, że całkiem nie zagrażającą życiu. Wylizał się z niej właściwie po jednej nocy i następnego dnia już tryskał zdrowiem. Jest odporny na niekorzystne czynniki pogodowe.
Hodowla: Charming Red Gun to syn naszego ogiera Charming Boy'a TQ, który z powodzeniem startuje w zawodach z dziedziny reiningu. Jego matką jest natomiast stacjonująca w Dragon Hill Stud klacz hodowli WHK Arisha, Sheez Red Gun, która niebawem otrzyma pierwszą gwiazdkę, a startuje w zawodach barrel racingu. Ogierek odziedziczył po niej zapał do właśnie tej dziedziny. Nigdy jeszcze nie był ojcem i nie mamy w planach jakiegoś przesadnego pchania go do hodowli, ale na pojedyncze krycia jak najbardziej jest już udostępniony.
Chody: To zależy od okoliczności. Na codziennych jazdach to koń do pchania, bardzo powolny, wręcz mułowaty. Powłóczy nogami, nic mu się nie chce, najchętniej poszedłby spać. W stępie idzie bardzo krótko, niemal wcale nie odrywa nóg od podłoża, identycznie jest w kłusie, w galopie trochę przyspiesza. Na zawodach natomiast zmienia się diametralnie. Staje się koniem do przodu, jest bardzo energiczny, efektowny.
Geneza imienia: Obowiązek nadania konikowi imienia przypadł Agness, która po długich godzinach myślenia, wreszcie wymyśliła, a z pomocą przyszło imię matki, imię ojca i maść konika. Najpierw umieściła część "Charming", którą dziedziczy większość potomków Charming Boy'a TQ, potem od matki wzięła część "Gun". Potem, gdy spojrzała na maść konia zadecydowała o części "White". Złożyła to w jakiś w miarę logiczny szyk i nadała konikowi takie właśnie imię.
Praca na ujeżdżalni: White jest koniem nieco ospałym. Nie odpowiada na zbyt słabe pomoce, generalnie niewiele mu się chce. Czasami trochę się zbierze w sobie, ale generalnie zdecydowanie najchętniej przez całą jazdę by stał. Gdy tylko stoi chwilę za długo, zamyka oczy, odciąża nogę tylną, zwiesza głowę i przysypia. Wszyscy mają go za osła... no bo on chce, żeby go za takiego mieli. Liczy na to, że wtedy dadzą mu spokój i nie będzie musiał pracować. W rzeczywistości jednak ogier jest bardzo energicznym koniem, co przebija się przez jego mułowatość podczas między innymi treningów z barrel racingu.
Praca w terenie: Charming White Gun to leniwiec także w terenie. Jakoś tam zagalopuje, jakoś tam zad ruszy w kłusie, spróbuje się nie zabić o własne nogi na korzeniach. Nie jest płochliwy, nic nie jest w stanie wytrącić go z równowagi i tego zamulenia. Jak można się spodziewać, nawet nie przyjdzie mu do głowy, by ponosić czy wyprzedzać konie. Jest bardzo bezpieczny, bo oprócz tej swojej ciapowatości ma też ogromną cierpliwość do niezbyt doświadczonych jeszcze delikwentów jeździectwa, zatem bez problemu radzą sobie z nim dzieci. Mimo ospałości idzie mu całkiem dobrze ze stromymi zjazdami i podjazdami.
Zachowanie w obejściu: Ogier jest spokojny i bardzo grzeczny, bije od niego spokój konia rasy quarter horse. Jest bardzo grzeczny przy czyszczeniu, o czym świadczyć może fakt, że koń jest bez problemu czyszczony przez dzieci. Ładnie daje kopyta, nie wyrywa ich. Z siodłaniem także nie ma problemu, koń nie buntuje się na zakładane ogłowie ani dopinany popręg. Kąpieli generalnie nie lubi, aczkolwiek czasami udaje się wrzucić do wanny siwego brudasa. Na weterynarza reaguje spokojnie, choć nie jest zachwycony jego wizytą. Kowala natomiast nie lubi. Wyrywa nogi podczas werkowania i denerwuje się, gdy wbijane są w kopyta podkowiaki. Jest bardzo zestresowany i próbuje nawet kopać.
W stajni: Ogierek stoi w stajni zamkniętej, ponieważ zdarza mu się wszczynać bójki, a w stajni otwartej jest więcej charakternych koni. Gun jest bardzo niespokojny, gdy ma stać w boksie zbyt długo, szczególnie, gdy jego westernowi przyjaciele wyjdą na padok. Przy karmieniu regularnie rzuca się na inne konie, bo niepokoi go fakt, że one dostają owies, a on nadal nie. Nie jest cierpliwy, jeśli chodzi o jedzenie.
Na padoku: Wychodzi sam, ponieważ uwielbia wszczynać niestety bójki i regularnie kłóci się ze wszystkimi końmi. Gdy jednak jest sam, zachowuje się całkiem spokojnie. Jest grzeczny, nie próbuje uciekać z padoku, nie rzuca się z zębami na konie będące na sąsiednich pastwiskach. Uwielbia się tarzać, co zawsze potwierdza tuman kurzu na jego białej sierści. Nie łatwo jest go sprowadzić z padoku, bo gdy już ma założony kantar (z czym z zasady nie ma problemu), to nie chce się ruszyć z miejsca. Po prostu staje w miejscu i nie zrobi kroku do przodu.
Na zawodach: White dopiero zaczyna starty, zatem póki co wyjazdy są dla niego bardzo stresujące. Przyczepka to jedno z tych miejsc, które najchętniej ogląda z odległości kilkunastu metrów. Wprowadzenie go do przyczepki wymaga niezłego pomyślunku logistycznego, a najlepszym sposobem jest wprowadzenie tam innego konia. Podczas drogi jest trochę podenerwowany i zdarza mu się kopać w ścianki przyczepki. Wychodzenie idzie mu znacznie łatwiej. Bez problemu daje się czyścić i siodłać, na rozprężalni jest całkiem spokojny.
Wystawy: Charming White jest bardzo ładny i ma płynny ruch. Nie szarpie się na wystawach, jest spokojny, generalnie nie przeszkadza mu ani tłum, ani flesze. Zawsze idzie tak, jak każe mu człowiek, aczkolwiek czasami zdarza mu się przechodzić do stępa, gdy ma kłusować, bo nic a nic mu się nie chce. Najładniej prezentuje się, gdy stoi i nic nie ma robić.
Barrel racing: Jest to moment, kiedy ludzie zdają sobie sprawę, że ten w gruncie rzeczy zamulony koń jest bardzo żwawy, energiczny, szybki i wszystkie inne synonimy tego słowa. White zaczyna od postawienia wesoło uszek i chętnie galopuje w stronę beczek, wykazując przy tym ogromne zaangażowanie w prędkości i zwinności. Podbiega bardzo blisko beczek, ładnie zwalnia w zakręcie, by się ciasno wyrobić, po czym rusza z kopyta, gdy znajdzie się już na prostej. Z ogromnym zaangażowaniem pokonuje kolejne beczki, pochyla się tak mocno, że można mieć wrażenie, że zaraz się przewróci, ale on ma wyśmienitą równowagę i doskonale sobie radzi.
rajdy: Konik jest jeszcze dość młody, więc kariera rajdowa jeszcze przed nim. Jest bardzo spokojny, chętny do pracy, tu również idzie żwawo i bez najmniejszego marudzenia. Jest całkiem niepłochliwy, wejdzie wszędzie, gdzie się mu każe, bez żadnego problemu pokonuje cały dystans. Jeździec musi go jednak kontrolować, jeśli chodzi o tempo, ponieważ konik czasami biegnie zbyt szybko i potem nie starcza mu sił na finał.
Budowa: White to koń rasy typowo amerykańskiej. Ma mocne nogi, szerokie kopyta. Kłoda jest mocna, krępa, pełna, zad okrągły, umięśniony. Ogon osadzony dość wysoko. Szyja mocna, w miarę długa, grzywa gęsta i także długa, identycznie jak ogon. Głowa duża o profilu prostym, oczy duże, szeroko rozstawione, chrapy wąskie, duże. Uszy niewielkie, ładnie ozdabiające głowę.
Zdrowie: Charming nie powinien skarżyć się na swój stan zdrowia. Nogi ma czyste, oczy także, układy oddechowy i odpornościowy w szczytowej formie. Raz tylko chorował, miał problem z układem pokarmowym, a mianowicie raz zdarzyło mu się mieć kolkę, co prawda bardzo lekką i weterynarz stwierdził, że całkiem nie zagrażającą życiu. Wylizał się z niej właściwie po jednej nocy i następnego dnia już tryskał zdrowiem. Jest odporny na niekorzystne czynniki pogodowe.
Hodowla: Charming Red Gun to syn naszego ogiera Charming Boy'a TQ, który z powodzeniem startuje w zawodach z dziedziny reiningu. Jego matką jest natomiast stacjonująca w Dragon Hill Stud klacz hodowli WHK Arisha, Sheez Red Gun, która niebawem otrzyma pierwszą gwiazdkę, a startuje w zawodach barrel racingu. Ogierek odziedziczył po niej zapał do właśnie tej dziedziny. Nigdy jeszcze nie był ojcem i nie mamy w planach jakiegoś przesadnego pchania go do hodowli, ale na pojedyncze krycia jak najbardziej jest już udostępniony.
Chody: To zależy od okoliczności. Na codziennych jazdach to koń do pchania, bardzo powolny, wręcz mułowaty. Powłóczy nogami, nic mu się nie chce, najchętniej poszedłby spać. W stępie idzie bardzo krótko, niemal wcale nie odrywa nóg od podłoża, identycznie jest w kłusie, w galopie trochę przyspiesza. Na zawodach natomiast zmienia się diametralnie. Staje się koniem do przodu, jest bardzo energiczny, efektowny.
Geneza imienia: Obowiązek nadania konikowi imienia przypadł Agness, która po długich godzinach myślenia, wreszcie wymyśliła, a z pomocą przyszło imię matki, imię ojca i maść konika. Najpierw umieściła część "Charming", którą dziedziczy większość potomków Charming Boy'a TQ, potem od matki wzięła część "Gun". Potem, gdy spojrzała na maść konia zadecydowała o części "White". Złożyła to w jakiś w miarę logiczny szyk i nadała konikowi takie właśnie imię.
Informacje dodatkowe
Potomstwo
| Stajenne przezwisko: Znaczenie imienia: Poprzedni właściciel: Ilość potomków: Cena porcji nasienia/embriotransferu: Kucie: Werkowanie: Tarnikowanie zębów: Stan zdrowia: Szczepienia: Choroby: Kontuzje: Zajeżdżanie: Potęga skoku: | Charm ang. "Czarujący biały pistolet" Aspera Ranch 43 1200 hrs tak (x4) co 6 tygodni przegląd: marzec bardzo dobry wykonano brak brak tak, w pełni 1m |
Potomstwo
 |  |  |  |  |
Treningi
 |  |  |  |  |
Osiągnięcia
 II III III I I II II III wyróż. |  barrel racing barrel racing barrel racing wystawa wystawa wystawa wystawa wystawa wystawa |  - - - ~rasa ~rasa ~rasa ~rasa ~rasa ~maść |  ? ? H.Rhodes - - - - - - |  IAHF >> H. Paris >> H. Paris >> H. Blue Echo >> H. Paris >> H. Paris >> H. Paris >> H. Kier >> H. Lider >> |  - - - 10 000 h - - - 120 h - |
